Santiago de Compostela

Blogbericht 13

3 mei 2025

Franse slag
Het noodlot zit hem vaak in de kleine dingen — zo ook voor ons. Maandagavond, na ongeveer de derde 100 km fietsen, voelde mijn zitvlak niet fijn, en rode vlekken waren hiervan de oorzaak. Vrijdagochtend komt onze tocht tot stilstand op een viaduct in Massy. De woorden: “Stop René, het is over” zullen nog lang in mijn gedachten naklinken. Voorover hangend op een met de Franse slag vervaardigde reling komt dit aan als een mokerslag: ongeloof, pijn en vooral heel veel emoties. Na een treinreis van elf uur staan we weer terug in Breda, waar René en ik afscheid van elkaar nemen en ieder weer zijn eigen weg vervolgt — het einde van wat zo’n mooi verhaal had kunnen worden. Helaas, het heeft niet zo mogen zijn. Graag wil ik onze volgers, donateurs, sponsoren en natuurlijk onze vrouwen bedanken voor de geweldige steun. Maar vooral jij, René — voor je vrolijkheid, vastberadenheid, geduld, en zeker je vriendschap.

C2a711cd 1203 4a2f b65f a3654874b54a fb97d0ee 20b7 4243 a6d7 7401f37d90ac

Blogbericht 12

2 mei 2025

Opgave
We hebben helaas onze fietstocht vroegtijdig moeten beëindigen. Hans klaagde al enkele dagen over zijn zitvlak. Toch wilde hij vanmorgen nog verder richting het zuiden. Maar na amper 5 km op de fiets zag ik de emotie in zijn ogen. Hij zette de fiets aan de kant en zei: "Ik stop ermee, het gaat echt niet meer." Een moeilijk moment, ergens op een viaduct in Massy. We hadden er zo naar uitgekeken. Maar hoe graag hij ook wilde — gezondheid gaat voor. Gezondheid boven kilometers. Op naar een goed herstel. We zitten nu ergens in België, in de trein terug naar het thuisfront. Hans zal morgen wel reageren. Maar voor nu...
Ja, eigenlijk niks.

286ac48c c8d7 4cbc be42 2c404d252e3d e40b218d 7907 4f2f 8dbc 2683b87115ba

B9afba9f d658 4dc5 a23f 020c672d7014 5369aec7 df20 475e a93d 82fef1fa516b

Ec9a490d 5e9f 4253 8c45 598b70ed22dc a9f94fcd ab1b 4687 93de d8622f828953

Blogbericht 11

1 mei 2025

Van kasseien naar kathedralen
Vanmorgen al om 8:00 uur op de fiets: 50 km naar het kloppend hart van de stad van de liefde. Maar eerst werden we getrakteerd op kasseistroken die niet onderdeden voor die van de Hel van het Noorden. Gelukkig niet lek gereden, maar de kasseien zijn niet bevorderlijk voor de kont. Achter mij hoorde ik af en toe een GVD... Nee, het zitvlak speelt Hans nog steeds parten. En dan, plots: de skyline verandert. De natuur maakt plaats voor beton, verkeer en mensen — veel mensen. Een kakofonie van geluid en beweging. De eerste clochards duiken op onder de bruggen. Stille getuigen van de ongelijkheid die ook Parijs niet kan verhullen. Dan volgen statige panden, glimmende gevels, dure boetieks. Hier woont het geld. Zij verplaatsen zich niet door de stad op een fiets vol bagage. De Notre-Dame — trots maar gehavend — duikt op als een van de monumenten van deze metropool. Een fotootje en een stempel? Vergeet het maar. Ten eerste mochten we in sportkleding niet naar binnen, en ten tweede: gewoon aansluiten in de lange rij toeristen. Dan maar geen foto en geen stempel. Navigeren? Ach, daar hebben we het maar niet meer over. Parijs navigeert míj. Je volgt je instinct, de geur, het geluid — en dan sta je toch ineens aan de andere kant van de stad, met in je benen het gevoel dat je haar doorkruist hebt. Om 16:30 checken we in. Lekker vier uur rusten in de vorm van douche, drankjes en hapjes. En dan weer pitten — we hebben het nodig.

Aa3892ed e1ab 4a0c 81ca 4caa83ae5016 605c1151 1621 48be 93b8 a424842b5243

Blogbericht 10

30 april 2025

Kom er nu pas achter dat er vandaag maar één foto is genomen. In Compiègne bleek dat ons navigatiesysteem de geest heeft gegeven. We kunnen dus niet meer werken met de op de Garmin gedownloade koersen. Zeer klote, want nu moeten we voor 100 procent navigeren met de Sint-Jacobsboekjes. Dat betekent dus heel vaak uit de pedalen klikken en aan de kant van de weg zoeken naar de juiste afslag. Vandaag viel de schade mee: circa 8 km omgereden. Maar toch — tijdverlies en verspilling van onze zo broodnodige energie. We zijn nog redelijk in de buurt van Parijs gekomen. Het thuisfront ingeschakeld om even een hotelletje te boeken in Saint-Witz, een grote hotelzone voor passagiers van luchthaven Charles de Gaulle. Gelukkig zijn er dan ook de bekende restaurantketens. Ik hoop dat mijn bagagedrager het houdt tot Santiago. De ballast van de tassen vraagt veel van de wat fragiele drager. Maar ik vertrouw op de beste mecanicien van het westelijk halfrond. De beentjes beginnen bij ons allebei af en toe te protesteren wanneer ze weer een pittige helling op worden gejaagd. Doel voor morgen: goed door Parijs zien te komen met onze beperkte navigatie. En natuurlijk een stempel halen bij de Notre-Dame.

Blogbericht 9

29 april 2025

Op tijd uit de veren — slapen gaat natuurlijk fantastisch: tien uur aan een stuk! Hans is een mummie in bed. Hij beweegt nauwelijks en snurkt tot nu toe gelukkig ook niet. 's Morgens een beetje stommelen, en dan wordt hij wel wakker. Hij voelde zich beter, dus gingen we weer voor de volle 100 km. De stad uitkomen en opnieuw de route vinden, moest met de gsm in de hand. Niet fijn, met die claxonnerende Fransozen — en dan ook nog kasseien én bergop. En ja hoor, de eerste nondeju was geboren. Hans houdt wijselijk zijn mond achter mij en ik hoor hem denken: "Dat komt wel goed." De heuvels worden langer, terwijl we door een schilderachtig landschap fietsen: uitgestrekte gele korenvelden, met in de verte telkens dorpjes die aan de horizon verschijnen. In het plaatsje Gouy passeerden we de bron van de Schelde — de rivier die vanaf hier aan haar 350 km lange reis naar de Noordzee begint. Na 100 km bereikten we onze nieuwe bestemming: Noyon. We wilden eigenlijk naar een abdij zo'n 7 km verderop, om daar te overnachten bij de nonnen. Maar de dames namen de telefoon niet op. Het risico om voor een gesloten poort te staan, wilden we niet nemen. Citaat van Hans:
"Vanmorgen ging ik lekker, maar aan het eind voelde ik mijn billen weer behoorlijk. Maar het was goed zo." Morgen willen we tot een van de voorsteden van Parijs geraken.

Blogbericht 8

28 april 2025
Taakverdeling
Dit mini-peloton heeft geen kopman of knecht; de taken zijn verdeeld. Hans is de doener en ik meer de regelneef. Mijn bagagedrager was door de ballast wat scheef getrokken — een taakje voor de handyman dus. Later op de dag mocht hij weer aan de slag, dit keer als wasdame. Als we vroeg op onze bestemming zijn, worden er wat spullen gewassen: de broeken en shirts waarin we gereden hebben. We zijn ongeveer dertig dagen onderweg, en met vier onderbroeken kom je dan niet ver. Ik regel dagelijks de nieuwe slaapplaats. Vandaag liggen we lepeltje-lepeltje. Ook zaken als het verzorgen van de maaltijden vallen onder mijn takenpakket. Navigeren doen we samen, maar omdat dit traject niet goed in de Garmin staat, gaan we met het boekje. Even wennen, maar het lukt wel. Hoewel, vanmorgen dachten we de Santiago-stickers op de palen te volgen — geen goed idee, want precies hier in de regio komen twee Santiago-routes bij elkaar. En ja hoor, we volgden de verkeerde stickers, namelijk die van de route over Lyon. Met Google Maps hebben we onze juiste route teruggevonden, die over Parijs loopt. Onze derde stop was wat vroeger dan gepland. Hans heeft namelijk beide billen kapot gereden, en dat is op een fiets niet zo prettig. Met goede verzorging en de juiste zalfjes moet het morgen beter gaan. Gelukkig valt blessureleed niet onder mijn takenpakket: de onderste persoonlijke verzorging is gesplitst. 😂 Vandaag hadden we een superzonnetje. We gaan zo even in de tuin van het hotel zitten, een beetje rusten, en morgen weer verder.

Blogbericht 7

27 april 2025
Navigatie problemen
Het was fris deze morgen bij ons vertrek uit Dendermonde. Gelukkig hadden we beenstukken meegenomen, die onze beentjes lekker warm hielden. Een schitterende tocht langs de Dender richting Geraardsbergen volgde. Natuurlijk moesten we even bij de beroemde Muur gaan kijken. De grens met Wallonië diende zich aan, dus vanaf nu alles in het Frans. Het weer werd snel beter en de beenstukken konden uit. Maar daar kreeg Hans al snel spijt van...
"Allez meneer, is dat niet appetijtelijk fietsen met uw twee benen in de witte pleister?" Een simpele picknick smaakte heerlijk, begeleid door vrolijke klanken uit onze mini-ghetto blaster. De eerste heuvels dienden zich aan, soms geplaveid met kasseien. Even doorbijten — onze beentjes wisten weer dat ze bestonden. We kregen echter problemen met onze navigatie: deze stuurde ons telkens terug naar het beginpunt. Over twee dagen komen we op een nieuw traject; hopelijk gaat het dan beter. Dan maar verder op Google Maps, maar ook die was snel aan het einde van zijn Latijn. Enfin, na 108 km vielen we neer bij onze tweede slaapplaats in Doornik. We kwamen ruimschoots door de ballotagecommissie om in deze jeugdherberg te mogen overnachten. Morgen doemt, na 15 km, de grens van La Douce France op. Maar nu eerst even voor de inwendige mens zorgen.
À demain! 🎒🚴‍♂️

Blogbericht 6

27 april 2025

Blogbericht 5

26 april 2025

De kop is eraf.
We zijn pas om half twee in de pedalen geklikt, omdat Leentje Lintje eerst nog bij de burgemeester moest opdraven. Het voelde gelijk goed: het echte werk en niet meer de trainingsrondjes rond de kerk. In Nederland waren er volop festiviteiten rondom Koningsdag.

De eerste stempel hebben we gehaald in het centrum van Antwerpen. En ja, dan val je in ons smurfenoutfit natuurlijk wel op. En inderdaad, de eerste wilde al met ons op de foto. In ruil voor een consumptie vonden wij dat wel oké. We zijn tenslotte niet voor niets pelgrims.

Langs de Schelde maakten we een mooie landelijke rit naar het pittoreske Dendermonde, waar we de eerste overnachting hebben. We slapen bij mensen die meedoen aan de zogenaamde "Vrienden op de Fiets".
98 kilometer in de beentjes en pas om half acht op de plaats van bestemming. Snel een Japans wasje en naar de eerste pintenwinkel. Heerlijk om weer onderweg te zijn — nog maar 2400 kilometer te gaan. Tot morgen!

Blogbericht 4

26 april 2025

Bekijk onze videoboodschap.

Blogbericht 3

26 april 2025

Vertrokken vanuit Prinsenbeek richting Etten-Leur. Hier zal Hans klaar staan om samen de fietstocht te starten.

Blogbericht 2

28 maart 2025

Op 26 april vertrekken Hans en René in stijl richting Santiago de Compostela, volledig gesoigneerd in hun strakke blauwe fietspakken. Perfect afgesteld en tot in de puntjes verzorgd, zijn ze helemaal klaar om deze bijzondere tocht te volbrengen. 🚴‍♂️💙

Blogbericht 1

12 maart 2025

De voorbereidingen voor de tocht der tochten zijn begonnen voor Hans en René. De fietsen zijn getest en de eerste km's zijn gereden. Dit alles onder het toezichtoog van Leny en José.

Hartelijk dank voor jullie bijdrage aan de fietsstocht van Hans en René